როცა აღარაფერი მაქვს სათქმელი… დავწერე ბოლო ბანალური სიტყვები და მივაგდე საწოლზე.
–მზადაა შედევრი? ღიმილით შემოვიდა ოთახში
–ოჰ შედევრი 🙂 კი დავამთავრე
–არ წამაკითხებ?
–ხომ იცი ისევ სიკვდილზეა… (არასდროს მოსწონდა როცა სიკვდილზე ვწერდი)
–ჰეფი ენდის კურსებზე არ გივლია შენ რა 🙂 ეს თქვა და ისე გადაიხარხარა მეც ამიყოლია… მიუხედავად იმისა,რომ სულ არ მეცინებოდა… ვრცლად